درود بر شما سروران که از نامداران هستید! ممنون که وقت گذاشتید.
امروز میخواهیم درمورد هشتمین عضله از مجموعه برنامهی موسکولوس کاریزماتیکوس با هم بحث کنیم و ببینیم این عضلهی ذهنی به چه کارمان میآید. بعضی افراد هستند که ظاهراً از بدو تولد این عضله در ذهنشان حجیم بوده و باید به آنها تبریک گفت. من در کلاسها همیشه میپرسم که چه کسی حافظهی اسمی خوبی دارد و و اسم افراد به یادش میماند. بعضیها دست بلند میکنند و من به آنها تبریک میگویم چون یک نعمت است. اگر چیزی را همه داشتند رحمت است اما چون خیلیها ندارند میشود نعمت.
بنابراین اگر حافظهی اسمی خوبی دارید به شما تبریک میگویم. سعی کنید این عضله را در خوتان با به حافظه سپردن اسم دیگران، به هر نحوی که شده، پرورش بدهید. تکنیکهای مختلفی وجود دارد که من در این تکنیکها خیلی ضعیف هستم. از شما خواهش میکنم اگر شما تکنیک خاصی دارید در پیامها برای ما بنویسید. به اسم افراد علاقهمندی نشان بدهید. اگر کسی اسم قشنگی دارد حتماً از اسمش تعریف کنید، اگر با املای اسمش آشنا نیستید بپرسید. «یاسمن؟ چه اسم قشنگی! چطوری نوشته میشه؟» حتماً دیدهاید که در کشوهای دیگر میپرسند « How do you spell it?» (چطور آن را هجی میکنید؟) برای آنها مهم است. بهراحتی از اسم نگذرید و بدانید که در اول و آخر مکالمات تلفنی اگر اسم افراد را بیاوریم یا بعد از مدتی اسم فرزندانشان را بسیار غوغا میکند. من خیلی وقتها اسمها را که ذخیره میکنم نام فرزنداشان را، اگر یک پسر و یک دخترخانم دارند، در کنارش مینویسم. چون مهم است وقتی با آنها صحبت میکنیم بگوییم «درضمن علیجان چطور هستن؟» یا «مریمخانم چطورن؟» بنابراین خیلی مهم است که به اسم افراد بپردازیم.
هرکجا که هستید شاد باشید و سربلند!