درود بر شما سروران که از نامداران هستید!
امروز می‌خواهیم به دومین عضله‌ی ذهنی بپردازیم که باید در خودمان تقویتش کنیم. این عضله اگر شل باشد کار دستمان می‌دهد ولی اگر عضله را پرورش بدهیم و قبراق باشد، می‌توانیم شخصیت حرفه‌ای خودمان را روی آن حمل کنیم. این عضله مربوط می‌شود به بهداشت فردی. من در کلاس‌ها وقتی خدمت مدیران و کارشناسان می‌رسم نمی‌توانم زیاد بگویم «لطفاً مسواک بزنید!». اما یک جمله را خیلی قشنگ و دقیق به آن‌ها می‌گویم؛ «اگر می‌خواهید آمار طلاق در جامعه پایین بیاید از نخ دندان استفاده کنید!». بنابراین دقت داشته باشید اگر این عضله را در خودمان تقویت کنیم خیلی به ما کمک می‌کند؛ ما را شب از رخت‌خواب بلند می‌کند تا نخ‌دندان بکشیم. اما اگر ضعیف باشد می‌گوییم «ولش کن!». اگر این عضله را در خودمان تقویت کنیم حتی اگر لباس هم پوشیدیم دگمه‌هایش را دوباره باز می‌کنیم و مام زیر بغل استفاده می‌کنیم. نمی‌گوییم «دیگه من این مانتو رو پوشیدم روی اون، مگه کی می‌بینه؟». اگر این عضله را در خودمان تقویت کنیم دیگر نمی‌گوییم «پاهامون داخل کفشه. دیگه کسی بو رو نمی‌فهمه!». چون بسیاری اوقات خانم‌ها در کلاس‌ها به من می‌گویند «لطفاً یه جوری به همکارامون بگین که بوی جوراب رو حتی از توی کفش هم حس می‌کنیم!»
هرجا که هستید شاد باشید و سلامت!